Izhor
Lug‘atimda ko‘p so‘zlar yo‘q azaldan,
Borlari ham "edi" bilan tugardi.
Sen sollanib oydek to‘lgan mahaldan
Bu lug‘atning shamoyili o‘zgardi.
Qay go‘shadan uchib kelding, beozor,
Nafasingda, nazaringda oy isi.
U yoqlarda aslo
yo‘qmi dilozor,
Ey, ishqimning
nozli hotamtoyisi.
Qaysi gulning atrin ichib o‘sding sen,
Buncha sening xayollaring muattar.
Chaqmoq bo‘lib
bir kun yo‘lim to‘sding sen,
Endi har kun chaqin ko‘nglim uyg‘otar.
Qabog‘ingda "ishq" so‘zidan bir jilo,
Uni ko‘rgan basir ko‘zlar ochilar.
Ayt,qalbimni nechun
etding istilo,
Endi sirlar yulduz bo‘lib sochilar.
Sen-kamalak,
yetti rangda davoting,
Sen-kapalak, jonim ichra qanoting,
So‘ra, "Mensiz qanday o‘tdi hayoting?!" -
Hayotmi u?Aytolmadim bayotim.
Mijgonimda gar yosh ko‘rsang qo‘yaver,
Ko‘zim bergan
zakotim u, shukronam.
Havzi Kavsar ovozisan men uchun,
Jannatlardan taralgan ul taronam.
Sen-o‘shasan, Xudo menga bildirgan,
Arazlagan ilhomimni keltirgan,
Sen g‘aniysan,
yo‘qlarimni
yo‘ndirgan,
Buyuk so‘zsan-lug‘atimni to‘ldirgan...
Qay go‘shadan
uchib kelding, beozor,
Nafasingda, nazaringda oy isi...
Gulandom Tog‘ayeva.