Рустам Мирвоҳидга табрик

Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси, шоир - Рустам Мирвоҳидни таваллуд топган куни билан табриклаймиз! Рустам Мирвоҳидга соғлик, узоқ умр, ижодий ва ижобий ютуқлар ҳамроҳ бўлишини тилаб қоламиз!

Камоли эҳтиром ила - Muzaffar.uz сайтининг ижодий жамоаси.

Маълумот: Рустам Мирвоҳид — 1987 йили Тошкент шаҳрида туғилган. 2007 йилда Тошкент Давлат шарқшунослик институтини тамомлаган.
“Биринчи китобим” лойиҳаси асосида “Бу – ошиқ сўзим” номли китоби чоп этилди. Шунингдек, “То қуёш сочгайки нур: Эркин Воҳидов ҳаёти ва ижоди замондошлари нигоҳида” ҳамда “Баҳрдан баҳралар” китоблари нашрдан чиқди.
Ҳозирда Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамаси ҳузуридаги Давлат тилини ривожлантириш департаменти бош мутахассиси вазифасида ишлайди.

Бир шеър ёзсам

Бир шеър ёзсам – овозаси ҳеч шоирда бўлмаса,
Бир шеър ёзсам – андозаси ҳеч шоирда бўлмаса,
Бир шеър ёзсам Тож Маҳалдай, унинг гумбази тугул,
Остонаси, дарбозаси – ҳеч шоирда бўлмаса.

Тақдир менга тортиқ этса ё айласа ҳавола,
Вазминлиги тоғ мисоли, шўҳлиги-чи, шалола,
Тимсоллари, ташбеҳлари якто бўлса қуёшдек,
Фаришталар талашганча қилса уни мутолаа.

Ўша шеър деб, нафақат мен, олам яралган бўлса,
Оламдаги энг биринчи Одам яралган бўлса.
Кавокиблар булут узра ётиб тикилса унга,
Кимсан Оллоҳ ўзи йўнган қалам яралган бўлса.

Ўша шеър деб, аввал-охир гуноҳлар кечирилса,
Тинчлик учун қонлар тўккан подшоҳлар кечирилса,
Тескарисин ўқиганда “қора” сўзи чиқса ҳам —
Ёшлик қилиб нўш этилган ароқлар кечирилса.

Ахир, у деб, тоқ ўтдилар – иккиланмай – уйланмай,
Кимлар бошин дорга тикди иккиланмай – ўйланмай,
Ахир, у деб, чирт юмдилар кўзларини не-нелар,
Ҳатто Маъжуж деворидан кутиб турар бўйламай.

Фақат ҳозир у қаерда, дунёнинг қай кунжида,
Қайси сирли ғор оғзида ё оғзининг лунжида?
Бу дунёга келганимга рози бўлардим, бир бор –
Ҳувиллаган кўксим узра қилса қадам ранжида...
Ўша шеър деб аввал-охир гуноҳлар кечирилса...
***
Ақлим ёқаси қайда сени кўргач ушласа,
Ё ушлаб турган маҳал бир четидан тишласа.
Лабим пиёла янглиғ очиқ қолди, не бўлар
Лабинг у “пиёла”дан бўса олса – хушласа?!
Кўзинг қорачуғидан дилда ярам очиғи,
Тирқираб қон оқмоқда... қани меҳринг сочиғи,
Ташна бўлдим андоқки, зилолингга, очиғи –
Бир ҳўплаб ютай дерман само кўзин ёшласа.
Денгизлар пишқиради ишқим чўғини солсам,
Дайди еллар тиз чўкар бир оҳ уриб қўзғолсам,
Пайғом йўқ сендан ҳануз, мен дилдан хабар олсам,
“Нечун?” деган сўроқлар нетай сабрим муштласа?!
Пешонам кичикмиди – пешонамга сиғмадинг,
Ким учун кўшк саналган вайронамга сиғмадинг,
Не қизлар тавоф қилган остонамга сиғмадинг,
Бу не ситам, хаёлим хаёлингга ишласа.
Билмам, ишқ матлаби не, фалакнинг мақсади не,
Юлдузлар миқдори-ю ғамимнинг адади не,
Тубига шафақ чўккан шаробнинг мадади не,
Чирт юмиб кўз боряпман ишқ қай томон бошласа..

Рустам Мирвоҳид