ДУНЁ — УМРИМ ДАШТИ
ДУНЁ — УМРИМ ДАШТИ
Баланд чўққиларга боқиб олисдан,
Юрагим ҳаприқар, митти юрагим!
Пок орзу ниятим, завқ — ширин ҳисдан,
Ижобат айлагин Роббим, тилагим!
Бир шиддат балқийди руҳ исёнида,
Қўлимни чўзаман, Сен жуда баланд!
Наҳот тафаккурим ишқ туғёнида,
Муҳаббатинг менга бермайди ҳеч панд!
Кўнглимнинг юпанчи — Отамдир, Онам,
Устозлар меҳридан қалб олар зиё.
Гўёки қўлимда бу даҳр — олам,
Мени сарҳуш айлар, қилар маҳлиё!
Умрим битигига не битмиш Тангрим?
Сабр, қаноатдан гуллайди кўнглим.
Шу Ватан сурурим, уйим — ғурурим,
Иффат ва ҳаёдан яшнайди умрим!
Дилда шукроналик ҳиссин туяман,
Шоширар замоннинг шиддатли шашти...
О, Ватан мен сени дилдан суяман,
Дунё — умрим дашти, руҳимнинг гашти!..
Мадинабону
МУҲАММАДРИЗОЕВА