АЁЛ

Зулфия МЎМИНОВА.

АЁЛ

Сен аёлсан ўзингда куч топ,
Гулдек нозик вужудинг билан.
Сен аёлсан хиёнатни чоп,
Илоҳи нур, сужудинг билан.

Сен оловга ёнишдан дарс бер,
Шеър ёза бил тиғлар устида.
Сен гулларга ҳусиндан қарз бер,
Рақсга туш чўғлар устида.

Атрофингда қашқир увуллар,
Сен ёниб тур, илтимос сўлма.
Дунё йиғлар, дунё ҳувуллар,
Сен ўлмагин, илтимос ўлма.

Эзгуликни эмизган ўзинг,
Ҳалолликда танҳосан, тоқсан.
Боласига чопган оҳусан,
Сен Онасан, шу билан ҳақсан.

Болаларинг жавдириб қўрқиб,
Келишингни кутар букулма.
Сиртмоқларни тишинг билан уз,
Сен ўлмагин, илтимос ўлма.

Сен ҳавосан жон бер, ҳаёт бер!
Зулматларни тўлдир зиёга.
Сен меҳр бер, куч топ ва кечир!
Мухаббат бер, ишқ бер дунёга.

***

ZULFIYA MO'MINOVA

AYOL

Sen ayolsan o‘zingda kuch top,
Guldek nozik vujuding bilan.
Sen ayolsan xiyonatni chop,
Ilohi nur, sujuding bilan.

Sen olovga yonishdan dars ber,
She’r yoza bil tig‘lar ustida.
Sen gullarga husindan qarz ber,
Raqsga tush cho‘g‘lar ustida.

Atrofingda qashqir uvullar,
Sen yonib tur, iltimos so‘lma.
Dunyo yig‘lar, dunyo huvullar,
Sen o‘lmagin, iltimos o‘lma.

Ezgulikni emizgan o‘zing,
Halollikda tanhosan, toqsan.
Bolasiga chopgan ohusan,
Sen Onasan, shu bilan haqsan.

Bolalaring jovdirib, qo‘rqib,
Kelishingni kutar bukulma.
Sirtmoqlarni tishing bilan uz,
Sen o‘lmagin, iltimos o‘lma.

Sen havosan jon ber, hayot ber!
Zulmatlarni to‘ldir ziyoga.
Sen mehr ber, kuch top va kechir!
Muhabbat ber, ishq ber dunyoga.