Болага китоб беринг!
Осмонларда юрганлар,
Олтин сарой қурганлар,
Не берай? деб турганлар,
Болага китоб беринг!.
Бола оққуш, оқ каптар,
Дунёлардан бехабар,
Ёвузлик топмай хабар,
Болага китоб беринг!.
Қинғир йўлга кирмасдан,
Пешонага урмасдан,
Кимдир пичоқ бермасдан,
Болага китоб беринг!.
Интернет-деган аждар,
Гоҳ ундан оқар заҳар,
Дод-демай, рўзи маҳшар,
Болага китоб беринг!.
Кел! – дия, имлар тузоқ,
Қабр қазир, қазир чоҳ,
Минг, минг астағфируллоҳ,
Болага китоб беринг!.
Кўзи очиқ кўрмасдан,
Шайтон йўлдан урмасдан,
Отадан юз бурмасдан,
Болага китоб беринг!.
Кўкрак кериб юрганлар,
Кўркам сарой қурганлар,
Не берай, деб турганлар,
Болага китоб беринг!.
“Лисон ут тайир”ларим,
Юракка сайрларим,
Авлиёзод нурларим,
Болага китоб беринг!.
Кўзларни очиш керак,
Ғафлатдан қочиш керак.
Қанот чиқариш керак,
Болага китоб беринг!.
Дерсиз: “Пул йиғиш керак,
Олтину, кумуш керак”,
Худодан қўрқиш керак,
Болага китоб беринг!.
Гуллар қучиб юрганлар,
Гулсаройлар қурганлар,
Не берай-деб, туганлар,
Болага китоб беринг!.
Хазинаи жаҳон у,
Кичик Абу Райҳон у,
Сизга қараб ҳайрон у,
Болага китоб беринг!.
Бухорий-сарварим у,
Термизий-анварим у,
Маҳмуд Замахшарим у,
Болага китоб беринг!.
Кескир қилич бўлсин у,
Китобга ўч бўлсин у,
Енгилмас куч бўлсин у,
Болага китоб беринг!.
Хонлар каби юрганлар,
Хонсаройлар қурганлар,
Не берай? – деб турганлар,
Болага китоб беринг!.
Навоийни билсин у,
Ёнингизга келсин у,
Бахти бўлсин, кулсин у,
Болага китоб беринг!.
***
Кимнингдир йўлида учрагандирсан,
Мен сенга қон йиғлаб етдим ҳақиқат.
Сувингдан бир ҳовуч ичмоқлик учун,
Бир дарё оғулар ютдим ҳақиқат.
Гулгун ёшлигимни эгди хиёнат,
Аччиқ кўз ёшларда оқдим ҳақиқат.
Юракни нишонга олганда туҳмат
Сен томон умидла боқдим ҳақиқат.
Кимларнидир кутиб толиққандирсан,
Мен сен деб оташдан ўтдим ҳақиқат.
Кимнидир йўлида йўлиққандирсан
Мен сени бир умр кутдим ҳақиқат.
Тоғда гулхан ёқиб аждарлар билан
Сен ҳақда суҳбатлар қурдим ҳақиқат.
Қотил бўлмасин деб, илон парига
Кафтимда шакарлар бердим ҳақиқат.
Мунгли достонимни эшитиб туриб,
Девлар қишлоғимга олов ёқмади.
Қирқ кун Вахшувордан кўчган илонлар,
Муздай тегиб ўтди, аммо чақмади.
Қашқирлар ўраган ёлғиз от эдим,
Қорларга тўкилган қоним - ҳақиқат.
Тирик қолиш учун ҳар кун ёндим,
Сен бунча кечикдинг, жоним ҳақиқат.
Энди йиқилмайман,энди ўлмайман
Ҳайбати ҳақиқат,қудрати ҳақиқат.
Сен келдинг, изингни кўзга сургайман
Ҳазрати ҳақиқат,ҳазрати ҳақиқат.
***
Парилар мулкида – Боғи Шамолда,
Қирмизи олмалар пишди, тўкилди.
Мен унга олмалар бермоқчи эдим,
Мен унинг кўзларин кўрмоқчи эдим.
Ошиқлар мулкида, шамлар илкида,
Ипак кўйлагида куйди парвона,
Шамида парвона бўлмоқчи эдим,
Мен унинг кўзларин кўрмоқчи эдим.
Фозиллар юртида, азми Тошкентда,
Марварид оқ тутлар пишди, тўкилди.
Мен унга оқ тутлар бермоқчи эдим,
Мен унинг кўзларин кўрмоқчи эдим.
Жонимга сайёдим, файзи фаёдим,
У унсиз фарёдим, у гўзал ёдим.
Ёдила бир умр юрмоқчи эдим,
Мен унинг кўзларин кўрмоқчи эдим.
Боғдагилар учрашар, боғлар учрашмас,
Одам тоғ эмаску, тоғлар учрашмас.
Боғ бўлиб, тоғ бўлиб турмоқчи эдим,
Мен унинг кўзларин кўрмоқчи эдим.
Ошиқлар мулкида – БоғиБаландда,
Боғи Ферузада, ул Самарқандда,
Абадий баҳор бор, абад сўлмайди.
Ошиқлар ўлса ҳам, ишқи ўлмайди,
Ул боғда бир умр қолмоқчи эдим,
Мен унинг кўзларин кўрмоқчи эдим.
Баҳор хабарим бор
Менинг не ишим бор бехабар билан,
Баҳор хабарим бор, гул хабарим бор.
Бир қўшним Лайлидир, бир қўшним Ширин,
Юракга борувчи йўл хабарим бор.
Бағри тош, тошларининг бошимга тегмас,
Тошларни қайтарар Муқбил хабарим бор.
Гулистон авлодман, нурдан бунёд ман,
Гулзодлар наслига сингил хабарим бор.
Менинг не ишим бор бехабар билан,
Парилар юртидан дил хабарим бор.
Бир қўшним Зуҳродир, бир қўшним Узро,
Муҳаббат боғига кел, хабарим бор.
Оловда ёнмасман, сувда чўкмасман,
Қақнус хабарим бор, булбул хабарим бор.
Қачон тарк этасан зимистонингни,
Ғаним зулматинингдан кечгил хабарим бор.
Менинг не ишим бор шумхабар билан,
Шодлик хабарим бор, шоддил хабарим бор.
Бир қўшним Зуҳалдир, бири Зулайҳо,
Юсуф хабарим бор, Бедил хабарим бор.
Оламнинг гуллари қалбимига кўчмиш,
Фасли ишқ сайлида сумбул хабарим бор.
Бахтим, шу гулларни дилларга элтиш.
Оқилу, орифу, одил хабарим бор.
Менинг не ишим бор бехабар билан.
АФШОНА
Ибн Сино туғилган қишлоқга бордим,
Юрак санчмай қўйди, бир енгил бўлдим.
Ариқлар ялпизли сувлар ичирди,
Яна оққуш бўлдим, яна гул бўлдим.
Саватларга жойлаб меҳр илинди.
Бир-бирига туташ олмали боғлар.
Атир гул бўйила, райҳон бўйила,
Кўзимнинг оғриғин олди чорбоғлар.
Чинни косаларда шарбат узатди,
Ўрик домлалару, азиз оқ тутлар.
Қора маржон берди, ипакга ўраб,
Табиблик қонидан ўтган шотутлар.
Асрдан-асрга бол ташир ҳамон,
Ҳакимнинг шогирди асаларилар.
Сутли ақл берар чақалоқларга,
Бешикга энгашган гўзал парилар.
Минг бир малҳам излар эшитиб туриб,
Ярадор заминнинг нолаларини.
Даволашга юбор! Она Бухоро,
Китоб қўлтиқлаган болаларингни.
Зулфия Мўминова.