Гавҳар Раҳимова таваллуд топган кун (1911

Гавҳар Раҳимова таваллуд топган кун (1911 - 2003)

Гавҳар Артёмовна Раҳимова (Петросян) – 1911 йилнинг 7 Ноябрь куни Марғилон шаҳрида таваллуд топган.
Раққоса, балетмейстер. Ўзбекистон халқ артисти (1965). Тамарахонимнинг синглиси. 1924 – 27 йиллар Марғилондаги "Болалар уйи"да тарбияланган ва у ерда Уста Олим Комилов раҳбарлигидаги дуторчи қизлар тўгарагига қатнашиб, Тамарахонимдан рақс асосларини ўзлаштирган.
Қўқон (1927 – 28), Самарқанд (1928 – 30, 1933 – 37), Андижон (1930 – 33), ўзбек ҳарбий театрларида актриса, раққоса ва балетмейстер сифатида фаолият юритган.
Моҳинбону («Фарҳод ва Ширин»), Холжон хола (F. Зафарий, «Ҳалима»), Зебо («Аршин мол олон») каби образларни ижро этган. 1937 – 39 йиллар Ўзбек Давлат мусиқали театрида яккахон раққоса.
Ўзбек давлат филармониясида "Дуторчи қизлар" ансамблида (1939 – 40), Хоразм гармончилар ансамблида (1940 – 41), Ўзбек давлат хотин-қизлар фронт ансамблида (1941– 45), Ўзбек давлат филармонияси ва эстрадасида (1945 – 68) раққоса, балетмейстер, бадиий раҳбар.
1968 йил «Лазги» ансамблини ташкил этган ва унга 1982 йилгача раҳбарлик қилган.
1983 йилдан ўзи қайта ташкил қилган Зебо Ғаниева номидаги концерт фронт сайёр бригадасининг раҳбари бўлган.
Гавҳар Раҳимова ижод этган «Уфори сохта», «Бухороча», «Уйғурча», «Озарбайжонча», «Андижон самоси», «Усмония», «Гул ўйин», «Катта ўйин» (Уста Олим Комилов билан ҳамкорликда), «Ўзбекистон қизлари», «Жайхун мисоли лазги», «Кўзим қароси», «Лазги саломи» сингари рақслари билан ўзбек рақси ривожига муносиб ҳисса қўшган.
«Эл-юрт ҳурмати» ордени билан мукофотланган (1999).
Гавҳар Раҳимова 2003 йилнинг 18 Февраль куни Тошкент шаҳрида вафот этган.