МУАЛЛИМНИНГ САБОҒИ
Қўчқор НОРҚОБИЛ МУАЛЛИМНИНГ САБОҒИ
ҳикоя
Кузнинг сўнгги куни. Ҳаво совуқ...
--- Шундай ёмғирда ҳам кўчат экаяпсизми? Сизга зарилми? Ивиб кетасиз-ку, --- ҳайратланди қўшни.
--- Кўрмаяпсизми? Осмон яқинлашиб қолди. --- Кўкка ишора қилди муаллим.
--- Бу нима деганингиз?
---Осмон қуласа, дарахтлар суяб қолади, деганим.
Қўшни бироз анграйиб турди. Осмонга қаради.
---Ваҳима қилманг- э, муаллимжон.
Муаллим унга синчковона тикилди.
--- Одамлар дарахт танасига болта уришаётганда ўз томирини кесишаётганини билишмайди. Инсоннинг ҳам томири бўлади; унинг томири --- келажаги, фарзандлари! "Осмонни дарахтлар ва болалар суяб туради", деган гап бекорга айтилмаган... Эшитганмисиз?
Қўшни бир сесканди. Ичидан нимадир узилгандай бўлди. Юраги шув этди. Кўксини пайпаслади... " Йўқ, муаллим сезмади... ", деган ўй кечди хаёлидан.
... Унинг қўйнида болта бор эди...
Кузнинг сўнги куни эди...
Қиш яқинлашиб келарди...
Қўшни ноилож... ортига бурилди- да, уйига кириб кетди...
28.01.2023 йил.